kunststof is een tijd
kunststof is een tijd
ik wil mijn kop diep in het zand
zodat ik niet meer hoef te voelen
hoe de wereld me om de oren slaat
met viscose vriendschappen
en acetaten liefdes
mijn kop wil diep in aarde wroeten
en oog in oog met een vette regenworm
ouwehoeren over vroeger vroeger toen
ik dacht dat later alles beter werd
en niet meer wist of woorden hadden
een waarheid die bestond voor wie ze
gebeiteld zag in klank en in tekens
ik wil mijn kop diep in het zand
niet meer hoeven zien hoe tijd
mensen inhaalt en inlijft in de
slavernij van synthetisch denken
niet meer hoeven zien hoe ik energie
verkwansel aan verbeten molenduels
mijn kop heel diep in het zand
ja
dat wil ik
nu
maar zelfs de struisvogel is nep
anne
13-10-2003
ik wil mijn kop diep in het zand
zodat ik niet meer hoef te voelen
hoe de wereld me om de oren slaat
met viscose vriendschappen
en acetaten liefdes
mijn kop wil diep in aarde wroeten
en oog in oog met een vette regenworm
ouwehoeren over vroeger vroeger toen
ik dacht dat later alles beter werd
en niet meer wist of woorden hadden
een waarheid die bestond voor wie ze
gebeiteld zag in klank en in tekens
ik wil mijn kop diep in het zand
niet meer hoeven zien hoe tijd
mensen inhaalt en inlijft in de
slavernij van synthetisch denken
niet meer hoeven zien hoe ik energie
verkwansel aan verbeten molenduels
mijn kop heel diep in het zand
ja
dat wil ik
nu
maar zelfs de struisvogel is nep
anne
13-10-2003
Reacties op dit gedicht
| pinkel1: | Woensdag, oktober 15, 2003 09:14 |
| Pasop! Wie vandaag zijn kop in het zand steekt, zal morgen het zand uit zijn ogen moeten wrijven. | |
| contrôle-freak: | Dinsdag, oktober 14, 2003 23:46 |
| Zorg dat het kristallijn wordt, Anne... *smile* | |
| Stompie: | Dinsdag, oktober 14, 2003 22:52 |
| Klopt, die laatste regel. Jij bent Anne, geen struisvogel. Een Don Quichotte ben je ook niet. Blijft slechts voor de spiegel te staan om je armoe te zien. En de trots dat je daar nog stáát. Sterkte! |
|
| Oorlam: | Dinsdag, oktober 14, 2003 21:55 |
| mm oog in oog met een vette regenworm? haal hem uit de aarde en blijf staan en kijk hem dan heel doordringend aan.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: anne toulet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||