Vertrouwen,
krijg je niet zo maar.
Je moet het in een goede relatie zien te krijgen.
En geheimen,
vertel je niet zo maar.
Je hebt iemand nodig die je kunt vertrouwen.
Regelmatig wil je,
je geheimen vertellen.
Maar heb je niemand om te vertrouwen.
Toch lost het niets op,
om het voor jezelf te houden.
Radeloos kun je er van worden,
niet meer wetende wat te doen.
Opluchting ken je niet meer,
op veel momenten van de dag denk je er over na.
Vooral, op de rustige momenten.
Uitgerekend mij,
waarom moest mij dit nu weer gebeuren.
Waarom………………?
En je blijft het onderdrukken,
denkende dat het allemaal wel goed komt.
Na verloop van tijd,
weet je het niet meer.
Gelukkig,
vond ik iemand om mee te praten.
Iemand die ik vertrouwde,
Iemand waar ik mijn geheimen aan kwijt durfde.
En zij vond het fijn,
om mij te kunnen helpen.
Het was het luisterend oor,
het oor dat ik miste.
En het luchtte op,
de druk viel van mij af.
Ik ben blij,
dat ik je heb leren kennen.
Maar vooral,
dat jij mijn missend oor wou zijn.
(Als je alle eerste letters van elke alinea neemt, dan krijg je het thema van het gedicht!)