Zit op het dak, kijk maar zie alleen maar zwart.
De schaduw van de nacht is als een deken gevallen over alles dat ik niet kan zien.
alle mooie woorden komen in me op als ik een blik werp op de maan.
maar niks kan ik onthouden en alles draait
het kan me nu niks meer schelen
laat me valle naar achter en kijk omhoog, k heb een bed maar dit is wat het nu is...
opgenomen in de nacht denk ik vooral niet aan morgen want ik wil geen morgen ik wil nu...