Jij ging
en ik bleef hier
waar jij me verliet
waar jij onze wereld vulde
met jouw aanwezigheid
Want de jouwe was de onze
en nu, zonder jou
ben ik niets meer
En de muren, ooit van goud
wanneer de zon ze bescheen
lijken grauw in de omhelzing
van jouw schaduw
en in de bomen hoor ik je stem
niet meer
Want de wind liet
de bladeren vluchten
voor de kou
zoals jij vluchtte voor mij
en mijn stenen hart
alles dat ik nu nog heb.