Zondagavond zag ik je weer,
toen je de kinderen thuisbracht.
Je wou even met me praten,
Dit had ik van jou niet verwacht.
Iets wat we niet konden,
toen we nog gehuwd waren.
Hoe hebben we het die tijd,
woordenloos kunnen klaren?
Als ik er zo over denk,
ik zou het bij God niet weten.
Misschien kunnen we het verleden,
maar beter vergeten.
Alhoewel de toekomst samen,
heel mooi had kunnen zijn.
Een toekomst vol liefde en genegenheid,
een toekomst zonder al te veel pijn.
Maar het heeft niet mogen zijn,
jijzelf en het lot hebben er anders over beslist.
We kunnen er enkel nog over mijmeren,
zelfs tot in onze kist!
margot: | Zaterdag, oktober 25, 2003 02:20 |
......... liefs,margot |
|
jazzzz: | Vrijdag, oktober 24, 2003 14:38 |
mooi geschreven! liefs, |
|
Oorlam: | Vrijdag, oktober 24, 2003 12:40 |
treffend en vol gevoel geschreven, | |
bieke: | Vrijdag, oktober 24, 2003 12:32 |
Eric, het is in vele gevallen zo dat je pas kan praten met elkaar na een scheiding. Ik heb het immers ook ondervonden, jammer toch.... Liefs Bieke, |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2003 | ||
Thema's: |