Open gaan
Geboren worden
Kijkend naar de wereld om je heen
Zie je niets dan mist alleen
Een bonte mengeling van kleuren
En aangenaam bekende geuren
Huilen doe je meeste tijd
Toch is al die narigheid
Echt je eigen keus geweest
Zwanger kan ook schijn geweest
Vechten voor een eigen leven
Moed en kracht heb je gegeven
De beloning was de pijn
Wil je hier wel zeker zijn?
Als je dat niet had geweten
Had je nu niet hier gezeten
Eindeloos leek soms de gang
En natuurlijk was je bang
Maar je wist, je had een doel
Eindstation dat is gevoel
Nu, eruit, had je gedacht
Dat beeindigd was die nacht
Veiligheid pas losgelaten
Krijg je nu al in de gaten
Dat er meer is, ook al lijkt
Alles eender als je kijkt
Hoop voor morgen en je voelt
Dat dit alles is bedoeld
Om je even rust te geven;
Voorbereiding op het leven
Dat je nu niet helder ziet
Maakt niet uit, want je geniet
Van alle nieuwe kleine dingen
Die je eindeloos omringen
Zelfs daar ver weg in de mist
(Weet je het zeker:)
Nee! Ik heb me niet vergist!
Om in het leven groot te zijn
moet je ooit beginnen, klein!