het duister heeft ons
de nacht gebracht
en de drank brengt ons
transparantie
complexe en verkropte gevoelens blijken
in simpelheid uit elkaar te vallen
puzzels passen en mensen luisteren
totdat ook de drank het licht uitdoet
dan is het plots stil
de aarde luistert geduldig naar vragen
en geeft woordenloos antwoord
ik knik en begijp het
elke keer weer
het duister
kan mij niet deren
zolang ikzelf
de schemer maak