Met mijn vriendin mee naar haar vaders graf
Na zoveel jaar nog steeds een enorm gemis
Wat heeft ze allemaal niet moeten missen
zijn graf was niet echt zijn doel.
Zo had hij het voor haar niet bedoeld.
Het verdriet vulde haar ogen met tranen.
Keek in het rond hoeveel vaders hier niet lagen.
Ieder graf bedekt met arduin of marmer..
De rillingen glijden me over mijn rug
Vele rusten hier hun laatste plaats
Toch merkte ik hier en daar een graf verlaten
Met onkruid overladen.
Ga er straks weer heen
En zet bij deze mensen een bloempje neer.
Bedacht bij dit alles dat het niet evident is
dat mijn pa nog leeft.
*maantje*: | Zondag, oktober 31, 2021 01:49 |
mooi |
|
Oorlam: | Zaterdag, november 01, 2003 20:35 |
lief dat je bloempjes bij verwaarloosde graven gaat zetten. ik vind met name de laatste strofe in zijn eenvoud, maar kracht heel sterk! |
|
Janny Hoogendam: | Vrijdag, oktober 31, 2003 16:27 |
Zeer confronterend, maar echt heel goed... Liefs janny |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 31 oktober 2003 | ||
Thema's: |