Je trilt traanloos in de hoek
"Hoe gaat het? Goed !", je zit zo wit
krampachtig ben ik weer op zoek
naar en opening, of er gesprek in zit
Maar kom niet verder, "hoe is het met je minidisk"
Je gaat dinsdag niet schieten, jammer man!
Dinsdag avond speel je ook al niet mee met risk
Ik zou je zo graag willen helpen, zoveel ik kan
Maar elke poging lijkt onecht
bang voor je vraag, bang voor de schrik
het moment dat je me aankijkt en zegt
de vraag zonder antwoord,"waarom nou ik?"