Gewoon blijven ademen
ik adem mij klein in en uit
laat het waaien over steen
waar het vlinderlicht rijen kerft
die ik min vingers tellen kan
zelfs hardheid kent zijn grenzen
het oppervlak was ruw gekant
tegen de blauwe bellenstroom
ik blies over door en onder
naast het spoor van die dwang
lopen voren van diepe teugen
waar begrip teder ploegt
met alle gronden mee naar ik
gunther vandenberghe: | Woensdag, november 12, 2003 22:32 |
Itrigerend !!! blijf het lezen spiegelend op het beeld en gevoel waar ik sheena zie |
|
victor ruhlmann: | Zondag, november 09, 2003 22:00 |
Heel mooi en diep.Waar je gaat zul je jezelf wel weer vinden in de sporen die je achterlaat. | |
arie: | Zaterdag, november 08, 2003 23:44 |
Even zoeken naar jezelf. Het neemt tijd, maar is het zeker waard Liefs, Arie |
|
Oorlam: | Maandag, november 03, 2003 23:53 |
mooi & doen ja, aai, |
|
michris: | Maandag, november 03, 2003 23:15 |
'Gewoon' blijven ademen schrijf je...ik weet hoe ongewoon gewoon ademen kan zijn als je diep zit..helemaal als je tegen de hardheid van je eigen grenzen aan zit...misschien beter gezegd...door anderen wordt overschreden...want gaat het daar niet om?...even heel iets anders....ik heb mijn aura laten lezen...in een onwaarschijnlijkheid die ik niet voor mogelijk had gehouden....worstelend met zoveel vragen....niet dat ik directe antwoorden heb gekregen...toch een stapje verder gekomen in een proces | |
tim balthazar: | Maandag, november 03, 2003 22:34 |
prachtig kga m nog een paar x lezen groetjes |
|
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2003 | ||
Thema's: |