zuur...
Ik voel je donker,
zwaar gelijnd door kool,
net als m'n ogen zijn.
Ik dacht dat je
een rare vogel was,
maar met de allermooiste stem.
Zo zong je bij me binnen,
vanachter 't vensterglas.
Wie van ons bestelde edik?
Dachten we, pro forma,
het is ambrozijn?
Reacties op dit gedicht
| PeterdB: | Zaterdag, november 08, 2003 21:52 |
| Diep, mooi; ben ik even stil van | |
| Stompie: | Donderdag, november 06, 2003 14:10 |
| Wie kent de betekenis van 'edik'? Wel aardig om azijn en ambrozijn zo bijeen te laten klinken. 'vanachter monitorglas' was ook wel leuk geweest, hier. Zwaar gelijnd door kool? Er is daar zwaarlijvigheid, aan de lijn doen, kool als voedsel. Maar het slaat ook op tekenen met houtskool. Dat zal je wel bedoelen, maakt zo verbinding met de kohl-aanzet rond je ogen. |
|
| bunnie: | Donderdag, november 06, 2003 13:28 |
| de raarste vogel kan vaak het liefst en het eerlijkst zijn veel liefs en een dikke knuffel voor een giga dame ;) |
|
| green eyes !: | Donderdag, november 06, 2003 12:21 |
| fijn dat je weer schrijft, en ja rare vogels zijn overal, graag gelezen, liefs marina |
|
| Ana (stacia): | Donderdag, november 06, 2003 11:30 |
| Never trust a bird ... no matter how well it sings ... knuffel ana |
|
| de nifter: | Donderdag, november 06, 2003 10:54 |
| rare vogels zijn de beste vogels!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2003 | ||
| Thema's: | ||