Zwart voor mijn ogen
Even was ik weg,
een elleboog op mijn strot,
door die botte pech,
dacht ik: ik ga kapot.
Het werd zwart voor mijn ogen,
ik voelde alleen de paniek,
zelfs even me totaal niet bewogen,
en nu voel ik me ellendig en ziek.
Die jongen deed het niet expres,
het gebeurde in een fair duel,
daarna was hij erg snel bij de les,
en bracht weer leven in mijn spel.
Een minuutje was ik knock-out,
daarvoor liggen snakken naar lucht,
ik dacht: nu gaat het echt fout,
maar het liep af met een diepe zucht.
Nu heb ik nog pijn aan mijn keel,
en ben ik een beetje draaierig,
verder is alles nog helemaal heel,
ook ben ik nu niet meer zo huiverig.
Maar ik ben wel geschrokken vandaag,
doordat ik dacht, ik ga stikken,
verder probeer ik deze dag gestaag,
om die angsten snel weg te slikken.
Pasje 9-11-2003
Wheelgranny: | Dinsdag, november 11, 2003 23:23 |
Weer een goeie engelbewaarder, Pasje?! Weer veel om dankbaar voor te zijn. Liefs en xxxjes Mam |
|
katja: | Maandag, november 10, 2003 12:57 |
daar schrik je zeker van zeg. heel veels sterkte ermee. ik hoop dat je je gauw wat beter voelt. liefs katja |
|
M@ri@: | Maandag, november 10, 2003 01:39 |
pas goed op jezelf pascal veel beterschap boven al warme groet *boselfje* |
|
*Shanti*: | Zondag, november 09, 2003 23:18 |
Steeds alert blijven in de sport; je hebt wel pech he? Beterschap, liefs, namasté, Shanti |
|
Auteur: Pascal Janssen | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2003 | ||
Thema's: |