Soms wou ik dat ik gewoon even dood was,
dat ik gewoon even ergens anders was,
dat ik gewoon even niet meer ‘ik’ was.
Soms wou ik dat ik gewoon even weg was op deze wrede aarde,
deze wrede wereld met zoveel verdriet en zoveel pijn,
dat ik in een wereld was met hogere normen en hogere waarden,
dat ik in een wereld was waar iedereen altijd gelukkig kon zijn.
Maar even later ben ik echt blij dat ik op deze wereld mag leven,
ben ik echt blij dat ik er zo voor anderen mag zijn,
dat ik anderen kan helpen zodat we samen gelukkiger kunnen zijn,
zodat we samen kunnen bouwen aan een beter en aangenamer leven.
Ja even later ben ik echt zo blij dat ik op deze wereld mag leven
die toch ook zo mooi kan zijn,
zo mooi met zijn prachtige hemelse natuur
die altijd weer lijkt te stralen,
zo mooi met de liefde en de vriendschap
die er altijd weer voor elkander zijn,
ja, zo blij dat ik op deze prachtige wereld mag leven
waar de liefde het altijd weer zal halen.