Er was een zonnetje geboren,
Een kindje die zou schijnen als de zon,
een kindje dat warmte geven zou,
net als de zon op een prachtige zomerse dag
Maar al snel werd het herfst,
het zonnetje ging minder schijnen.
Tranen vloeiden over,
met de regen die uit de hemel kwam.
De winter brak aan,
we gingen het zonnetje verliezen.
Spoedig zou die niet meer schijnen,
spoedig zou die niet meer bij ons zijn.
Bijna was het lente,
de hoop kwam terug.
Misschien over leefde jij de winter,
nu de lente weer komen zou.
Maar op een ochtend,
verdween het zonnetje voorgoed.
We wisten je zou nooit meer schijnen,
lieve jamy,
die ochtend is voor ons,
het zonnetje onder gegaan.
Auteur: syllieme | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2003 | ||
Thema's: |