Eindelijk
6 november 2003
Het onweer is geweken
De lucht boven mijn hoofd is opgeklaard
Eindelijk doorheen alle dorre streken
Waar ik te lang heb rondgewaard
Als een bloem zal ik bloeien
Mooi, onbezorgd en vrij
Zonder remming kan ik groeien
Want de liefde leeft in mij
Als een boom zal ik reiken
Naar de sterren in de lucht
Alles moet voor mij wijken
Er is niets meer waarvoor ik vlucht
In vrede met mijn eigen
De kern van mijn zijn
Niets kan me nog bedreigen
Zelfs niet het verleden, met haar pijn ...