Eindeloos uren praten over,
vriendschap en geluk,
met je ogen open ga je
ten onder en wordt je
ongewild vleugellam.
Je vlucht en vlucht,
en beland in een
volgende roes.
Zwakjes ontwaak je,
uit een nachtmerrie.
Desondanks blijf je
onverbeterlijk
en ongelooflijk
vergevensgezind.
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 november 2003 | ||
Thema's: |