Mama,
Lieve schat,
ga je mee?
De auto staat al voor.
Jij zit nog op je stoel,in de lege kamer
van ons ouderlijk huis.
Je kijkt de lege kamer rond,
en in je hoofd draait de film van vroegere tijden.
Spelende kinderen,
spelletjes doen op zondagmiddag,
Papa met zijn sigaar naast de kachel.
Je hoort baby geluidjes
gemopper van je pubers
je ziet je dochter als bruid het huis uitgaan,
Je ziet tranen vloeien,omdat Papa ploseling stierf.
Ik zie een traan over je wang rollen,
kom maar mama,
we moeten echt gaan.
Ik help je in je jas,
sla mijn arm om je zo tenger geworden schouders.
en breng je naar
het volgende station
Janneke Koster-Baas: | Zaterdag, november 22, 2003 12:06 |
Nou, hier krijg je weer rillingen van, mooi gedicht over trieste omstandigheden die in het leven onvermijdelijk zijn. liefs Janneke |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, november 22, 2003 12:05 |
Wat een ontroering. Kippevel op mijn hele lichaam... Geen woorden voor maar wat innig geschreven.Voel helemaal mee heel veel liefs jannie |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2003 | ||
Thema's: |