tineke: | Woensdag, maart 14, 2001 21:37 |
Lieve Wil. Echt waar wat een heerlijk gedicht.. Je rol in het stuk zo mooi verwoord... word er een beetje stil van.. Zo echt zo eerlijk.. prachtig Liefs tineke |
|
pramodah: | Woensdag, maart 14, 2001 16:21 |
dat is een hele verandering wil,het klinkt nog beter en het oogd ook beter met deze uitlijning..... | |
arie: | Woensdag, maart 14, 2001 15:44 |
Een muur opgetrokken Wil... Zelfs de natuur doet mee... Binnen vertrouwd, prive.... ik voel de veilige warmte liefs Arie |
|
wil: | Woensdag, maart 14, 2001 13:01 |
Er zijn wat veranderingen. Het gedicht is te snel gepost. Sorry, zo is het beter leesbaar. Alledaags decor. Een ruimte met gaten. Welkom met drempel en slot. Ruiten, mijn breekbare kijk op de wereld naar buiten. Vertrouwen, verankerd in muren, vrijheden binnen, buiten de buren. Rekwisieten genoeg voor toneel. Zonlicht verpakt in kleuren van wolken. Gordijnen van regen en mist. Buien met wind, weerlichten en donder. In |
|
catharina: | Woensdag, maart 14, 2001 09:52 |
voor sommige is dat wel zo...voor anderen hun oprechte wederhelft.... knuf catharina |
|
pramodah: | Woensdag, maart 14, 2001 08:42 |
een mooie beschrijving staande voor het raam wil,en ja wanneer wordt iets decorum........... | |
RapMetal: | Woensdag, maart 14, 2001 07:13 |
Heel mooi Wil !!! | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2001 | ||
Thema's: |