Oorlogsziel,
met je haren wit
en je tijd verstreken.
Je lichaam zo oud
en gerimpeld;
als water, gevangen
in de speelse handen
van de wind.
Gebonden armen
willen reiken;
Zijn handen tot de hemel,
zijn knieƫn op de grond.
Een schreeuw danst op zijn lippen
Woorden sterven in zijn mond.
Maar zoals het water in de winter,
zo stil ben jij vandaag.
Als ijs bevangen
door koude gedachten.
Uit bevroren ogen
lees ik het verleden.