van de branding op het strand,
Zee zijn is het slopend beuken
op een scheepshuid zwaar geklonken
tot stalen platen zuchtend deuken
tussen spanten ingezonken.
Zee zijn is het fluor lichten
als dolfijnen bij de boeg
met hun lijf in strakke schichten
vorens trekken als een ploeg.
Zee zijn is het buld’rend dragen
van groene golven op de klippen
waar de brekers niet versagen
schuren de granieten lippen.
Zee zijn is het bruisend schuimen
van de branding op het strand
die zich uitrolt tot de duinen
en bij ’t zinken in het zand
nageniet van deininggang
die voort zal gaan een wereld lang.
Koos 15-11-2003
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, november 28, 2003 18:31 |
Leuke reactie van Evenstar... zou me er bijna bij aansluiten. Schitterende woordkeus liefs Jannie |
|
Evenstar21: | Vrijdag, november 28, 2003 16:18 |
prachtig! mag ik ook eens de zee zijn?;) kusssssssss |
|
Auteur: kooshaydn | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 28 november 2003 | ||
Thema's: |