Even niet gezien
hoe de weg draait.
Verblind door de woorden,
om te oogsten wat men zaait.
Even niet gemerkt,
de moeheid van mijn hart.
Verslaan door de kracht
op een moment dat je het niet verwacht.
Even niet denken
hoe zwaar het alleen zijn is.
Vergeten door de tijd
wanneer het gemis er weer is.
Maar nu zoek ik de kracht
om toch te geloven in de dag.
Wanneer mijn droom verzacht
wat ik in het leven zag.