Ik werp me aan de voeten van Parijs
Parisiënnes bemin ik zo
de Eifeltoren de Arc de Triomph
in het Louvré zie ik Lodewijk de XIV weer
Parmantig staand op schilderijen
met een penseel in zijn hand
zonnen schilderde hij op het raam
van het weeskind
Als een volleerd schilder
betoverde hij haar ogen
vlinders, honden een schuimende zee
alles waar ze van hield schilderde hij
In kleuren die men nimmer
meer zou zien
behalve in de bloemen
die stonden voor het raam
van het weeskind
Roxette: | Dinsdag, december 02, 2003 11:09 |
Mmm, ik waan me ook even terug in Parijs...slenterend over de Montmartre.... Mooie sfeer roep je op.... Liefs, Rox |
|
sunset: | Dinsdag, december 02, 2003 10:44 |
Mais oui ... Paris ... met zijn steegjes en pleinen ... zijn Notre Dame ... kastelen ... de bruggetjes en boorden van de Seine ... Mooi (Paris én jouw gedicht). Liefs / sunset PS: Wil geen zout op slakken leggen, maar het is wel degelijk Louvre, en niet Louvré |
|
Vinkje: | Dinsdag, december 02, 2003 10:27 |
O la la Paris! Ook ik heb passie voor parijs, helaas heb ik het Louvré alleen van buiten gezien, was ook al mooi trouwens. Mooi gedicht, veel gevoel erin gelegd. Liefs, |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2003 | ||
Thema's: |