nog niet zo lang geleden
verscheurde jij ons hart
de kern van het samenzijn
bloed vormde tranen
en de pijn voelde
als gebroken porceleinje vriendinnen zagen je verdriet
mijn vrienden waren blij
maar wat alleen telt voor mij
is wat er leeft in jou
wat brak ons doormidden
en wat deed wonden openen?vrienden laten ons in de steek
ze kijken alleen maar naar mij, jou
maar niet wat wij samen hebben
het porcelein was kwetsbaar
ik wil het graag sterker maken
wil je gewoon met me lijmen?
MayadeBij: | Woensdag, december 03, 2003 21:03 |
Ik dacht even slijmen, maar dat zal mijn anti-sociale oogopslag wel zijn geweest.. | |
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2003 | ||
Thema's: |