jouw rust ging wijsheid heten
ik wilde je wat golven geven
pakte water uit de zee
alleen het schuim bleef over
handen deinden zachtjes mee
ik keek verbaasd
je lachte om mijn falen
koppig ging ik door om
toch die golven te gaan halen
je hebt me toen de wind geleerd
van stroming en getijden
ik dacht niet echt verkeerd
maar schoof de logica terzijde
we golfden samen zee
mijn ogen lachten weten
we dreven met de winden mee
jouw rust ging wijsheid heten
wil melker
04/12/2003
Jheronimuhs: | Donderdag, december 04, 2003 19:21 |
nog altijd niet zonder inspiratie zie ik knap surrealistisch neergezet |
|
matahari: | Donderdag, december 04, 2003 16:46 |
't makkelijke is soms moeilijk te vinden,juist omdat 't zo dichtbij ligt... zo zie je dat er voor alles 'n oplossing is. |
|
Janneke Koster-Baas: | Donderdag, december 04, 2003 15:12 |
Je voelt de golven, proeft de zee en de wind brengt wijsheid mee... Schitterend, om warm van te worden... liefs Janneke |
|
*Shanti*: | Donderdag, december 04, 2003 14:44 |
Wanneer je het onbereikbare toch wil bereiken, zal de logica moeten wijken, want in je fantasie kan eigenlijk alles... Ook het leven kent eb en vloed, ups en downs, dat te begrijpen en accepteren is wijsheid ..? Liefs, namasté, Shanti |
|
Read Me: | Donderdag, december 04, 2003 11:34 |
jou koppigheid spreekt mij wel aan. hele mooie rust. liefs Read Me |
|
Evenstar21: | Donderdag, december 04, 2003 10:15 |
wat een rust in dit gedicht...prachtig...kussssss | |
lieverdje: | Donderdag, december 04, 2003 09:51 |
woeej ik ben oowk een zee, een zee van tijd en ruimte;) liefs |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, december 04, 2003 08:50 |
Heerlijk begrijpend leesbaar. Voel het water tussen mijn vingers stromen... liefs jannie |
|
M@ri@: | Donderdag, december 04, 2003 08:23 |
deze getijstroomvolle dichtzee geeft schitterbare wijsheid mee liefs *boselfje* |
|
free: | Donderdag, december 04, 2003 08:13 |
weer prachtig! liefs free |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2003 | ||
Thema's: |