toen ik werd geboren
wist ik bij wie ik hoorde
ik zag u mijn lieve opa
u gaf mij een goed gevoel
zou me helpen zoeken naar mijn doel
toen 3 jaar later
had ik al last van een kater
de wijze man die in mijn hart verscheen
was de dezelfde die op die dag verdween
toen was ik 3 en nu 20 jaar
en nog heb ik het niet voor elkaar
elke dag voel ik de pijn
niet meer bij me opa zijn
waarom moest u gaan
zover hier vandaan
denk niet dat ik u vergeet
ik hou van u mijn lieve opa
brinkieloontje: | Zaterdag, december 06, 2003 18:53 |
zo herkenbaar.. kben all1 geen 20 das het enige.. het is heel erg moeilijk om iemand te vergeten, ik kan het ook niet accepteren.. mooi hor meisiej.. ga sow door.. xxxxx |
|
Ninandra: | Zaterdag, december 06, 2003 14:25 |
K weet ook zeker, dat je opa niet bang is dat jij hem zult vergeten. Daar zegt dit gedichje al genoeg mee. Sterkte, koester je herinerringen, denk terug aan de mooie tijden die je met had. Liefs, |
|
meisjuh: | Zaterdag, december 06, 2003 12:57 |
je hoeft hem niet te vergeten en hij zal jouw ook nooit vergeten in gedachtten en in je hart en in waardevolle herinneringen zul je hem altijd terug kunne vinden!!! liefs knuff pricilla |
|
jackie53: | Zaterdag, december 06, 2003 12:25 |
Wat een lief gedichie,hou de herinneringen maar stevig vast hoor chanti,die zijn goud waardxxxxx | |
Auteur: chanti | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2003 | ||
Thema's: |