Als ik 's avonds in bedje lig,
eenzaam, stil en alleen,
m'n gezicht bedekt met al m'n tranen,
huilend zonder einde om dingen die ik zei,
verlang ik zo naar jouw armen,
waar ik veilig m'n verdriet in kwijt kan.
Je handen die door m'n haren gaan
en me terug rustig laten voelen,
je glimlach die me moedig aankijkt
en je woorden die me stillaan in slaap wiegen...
** 7 december 2003 **