Wetende wat het vervolg zal zijn,
bewust van al die komende pijn.
Val ik dan toch in je armen,
laat me door jou verwarmen.
Het kan me niet langer meer schelen,
ik moet al dit verdriet met iemand delen.
Iemand die mijn ogen kan lezen,
waar ik niet bang voor hoef te wezen.
En ook al twijfel ik aan je oprechtheid,
dat je er voor me bent is een feit.
Hou me voor altijd vast,
bescherm de littekens die zich in mij hebben gekrast.