Eén met jou
Niemand weet precies waar en wanneer
maar het moet in die nacht zijn gebeurd
toen een sterre onbeholpen bleef hangen
ergens in een land, ergens boven een stal.
Niemand denkt nog aan jou, zoals hij,
de eenvoudige herder die jou voor 't eerst zag,
niet wetend wie je was, waarom je bent gekomen
en hoe je vader en moeder daar naar stonden.
Niemand spreekt nog tot jou met de woorden
zoals ze in die stille nacht klonken,
wie gelooft nog dat d'engelen zongen
en rijke koningen knielden in jouw aanschijn.
Niemand wil het nog weten, maar jij,
die in de kribbe lag, bent een vermomming
van onszelf, van ons allemaal, dat we in
die nacht één zijn, één met elkaar, één met jou.
Reacties op dit gedicht
| Nathan: | Zaterdag, september 25, 2004 02:50 |
| Het is al bijna weer kerst,maar wou toch nog even en reactie geven... Ik vind dit een heel mooi geschreven gedicht, loop lekker,leest lekker, super gewoon. Liefs, Nathan |
|
| lommert: | Donderdag, december 25, 2003 13:47 |
| diep geraakt door je gedicht/ wie denkt er nog aan de herders. aan de 'gewone "sterveling. ik zie het ook zo . we zijn dezelfde met dezelfde mogelijkheden. xxxje willemmien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chanellps | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2003 | ||
| Thema's: | ||