'kots ik hen uit'
of
'tegenstelling'
zon breekt de kilte van de nacht
nu ik nooit meer laat ontkomen
na eeuwen stil op haar gewacht
verjaagt de liefde duist're dromen
en spiegels worden niet ontweken
geen enkel beeld ontsnapt aan ogen
vol van zilte tranen, en laat verbleken
't duister waar dood eerst overwogen
woorden verminken zoals vals geschater
geboren uit een haat, altijd te horen
genegenheid geen band voor lichaamshater
en hoongelach enkel uit nijd geboren
steeds er op uit wereldbeelden te vervormen
voor elke waarheid 'and're dan' nog nooit gezwicht
mutaties van eigen verwrongen normen
kots ik hen uit, en tranen nu de woorden voor 't gedicht.
**********
sunset 25-12-2003
**********
MayadeBij: | Zaterdag, december 27, 2003 08:28 |
Vruchtensapje met een lepel zout en gaaaaannnnnnnn.. Kus. | |
meisjuh: | Vrijdag, december 26, 2003 15:58 |
woow... prachtig geschreven!! liefs pricilla |
|
Janneke Koster-Baas: | Vrijdag, december 26, 2003 11:11 |
Zo, prachtig geschreven stukje filosofie. liefs Janneke |
|
lejan Verschoor: | Vrijdag, december 26, 2003 11:09 |
heel heftig gedicht! Moest hem eerst 2 keer lezen om te begrijpen. Mijn complimenten voor je woordenschat,dat boeide me zeer! |
|
Vinkje: | Vrijdag, december 26, 2003 11:02 |
Wow... mutaties van eigen verwrongen normen.... Mooi sunset, prachtig geschreven. Liefs, |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 26 december 2003 | ||
Thema's: |