maar thuis was hij acteur
hij gaf hen alles wat hij had
zijn lach klonk door de zaal
en ook voorbij de laatste rij
lichtten de ogen op
de zoveelste dacht zij
ze was een deel van hem
zijn podium en coulissen
zij souffleerde zijn verliezen
de tekst was haar bekend
hij was haar wettelijke vent
ze zag gebaren achter glas
en kon uit zijn mimiek
begrijpen hoe tragisch alles was
hoe mensen hem ontkleedden
zijn diepste roerselen ontleedden
maar thuis was hij acteur
speelde minnaar uit gewoonte
in het stuk dat zij voor hem
in petto had, waarbij hij nooit
het doeksluitend applaus vergat
zij nam genoegen met
haar rol als regisseuze
ze had geen andere keuze
lifte mee op zijn succes
in het theater van de wijze les
wil melker
31/12/2003
M@ri@: | Woensdag, december 31, 2003 16:53 |
pracht theater in dicht gezet met eigentijdse romeo en julliet liefs *boselfje* |
|
jackie53: | Woensdag, december 31, 2003 14:04 |
Heel graag gelezen !!!! Groetjes !!! | |
Evenstar21: | Woensdag, december 31, 2003 13:04 |
gepaste stilte.....kussssssssss | |
green eyes !: | Woensdag, december 31, 2003 09:37 |
zo is nu éénmaal het leven soms, graag gelezen, liefs Marina |
|
lommert: | Woensdag, december 31, 2003 09:21 |
mooi gedicht en met bewondering gelezen/meer van zulke je willemmien |
|
traan: | Woensdag, december 31, 2003 08:30 |
wauw... echt heel erg mooi geschreven ga zo door !! liefs traan |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 31 december 2003 | ||
Thema's: |