Mijn Lief
ik heb het allemaal ondervonden
de fouten van ’t verleden
mijn open wonden
vertel ik nu in ‘t heden
ik heb zoveel zovaak gekregen
de pin al op mijn neus
mijn mond te weinig gezwegen
beslissingen curieus
het luisteren naar anderen
kwam amper in mijn boekje voor
waarom zou ik veranderen
ik dacht: ‘ik zit op ’t goede spoor.’
ik heb zovaak gekwetst
die ander niet naar waarde eren
en zomaar wat gekletst
en dacht alléén aan potverteren
ze was er zo maar in mijn leven
heeft mij nog nooit verveelt
stond stevig aan mijn steven
mijn lief, die met mij deelt
ik heb geen spijt, dat mag je horen
van al die ‘stomme’ dingen
ben voor ’t geluk geboren
toen wij… samengingen.
| Lunatjeuh: | Zondag, januari 04, 2004 21:17 |
| Heel mooi, ben blij dat je haar hebt gevonden :-) XxX van Lunatjeuh |
|
| meisjuh: | Zondag, januari 04, 2004 18:29 |
| mooi geschreven! liefs, pricilla |
|
| bieke: | Zondag, januari 04, 2004 17:53 |
| Eerlijk en heerlijk, warm gedicht. We zijn, zoals we zijn lommert. Liefs Bieke ;-)) |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||