Freelinck: | Dinsdag, juli 27, 2004 22:02 |
Ankie, uw gedicht is enorm goed. Ik voel mij ook zo Zoek zelf achter een goeie vriend(in) om te praten en me te amuseren, maar vind ze ook niet, en als ik ze heb, vergis ik me er enorm in... Dag XxXmollekeXxX |
|
Rino Saurus: | Zaterdag, januari 10, 2004 22:51 |
Ik wou het nog eens lezen... en ik was de 100e lezer. :) (De 99e trouwens ook. ;)) Zegt veel over uw gedicht, vooral omdat het het eerste is dat ge instuurt. Er zijn er maar weinig die zo veel gelezen worden. X |
|
kooltje: | Zaterdag, januari 10, 2004 21:04 |
HEEL MOOI VERWOORD ANKIE IS OOK HEEL HERKENBAAR ZO ZITTEN DE MEESTE MENSEN SCHIJNBAAR IN ELKAAR |
|
Rino Saurus: | Zaterdag, januari 10, 2004 20:32 |
I know the feeling. *zucht* Moeilijk om te weten wie ge kunt vertrouwen en wie niet he (ik heb het geluk daar een heel goed instinct voor te hebben, maar profiteurs heb ik nog). Gelukkiglijk heb ik ook een paar echte vrienden gevonden, want ik zou niet weten wat ik zonder echte vriendschap zou doen... (Friends will be friends. Friends will be friends. ‘Cause Cruel is often named our fate and sometimes love can obliviate, but true friendship will never fade.< |
|
sunset: | Zaterdag, januari 10, 2004 19:36 |
Jammer ... Misschien 'kijk' je niet goed genoeg. Eenzaam-bitter neergezet. Liefs / sunset |
|
fox_bert: | Zaterdag, januari 10, 2004 17:15 |
Dan is het leven eenzaam, toch Ankie | |
*Deborah*: | Zaterdag, januari 10, 2004 16:53 |
Een mooi gedicht. Ik begrijp precies wat je bedoeld. Ik heb het zelfde. Dus als je er goed over nadenkt heb je eigenlijk niemand. Maar ja wat doe je er aan? Grt Deborah |
|
Auteur: ankie simons | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2004 | ||
Thema's: |