Een lange busreis achter de rug
Hij bracht me waar ik zijn wilde
En ver daar vandaan
Zo groot en sterk
Momenten van bezinning
Een plek om te zijn
Bij de laatste halte eruit
Dit was niet de bestemming
Toch moest ik er zijn
Nu wacht ik weer
Het is koud
Het duurt lang
Het bord als bewijs
Dat hij er was
Er zou moeten zijn
De letters onleesbaar
Ik steek mijn hand uit
Wegvegen kan ik het niet
Niet meer de enige passagier
Mijn plekje is bezet
Mijn strippenkaart vol
Ik wacht al zolang
Het heeft geen zin meer om te gaan
Ik ga
Zou er nog een andere bus rijden
Op naar huis
Of juist ver daar vandaan...
Caroline van Geel: | Zondag, januari 11, 2004 13:12 |
Echt een mooi gedicht, heel apart en daarom vond ik het leuk om te lezen, kus caro | |
Auteur: Reneetjeb | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2004 | ||
Thema's: |