Vergeven, niet vergeten
Vergeven, niet vergeten
Ik heb jullie de harde woorden vergeven
"Vuile hoer, je komt in de goot terecht"
Ik was toen pas twaalf jaar
Nee, deze woorden zal ik nooit vergeten
Ach pa, altijd maar zuipen, nooit een aardig gebaar
Het is je allemaal vergeven
Dat ik altijd bij ma moest slapen
Zij snurkte, dat zal ik nooit vergeten
Zes jaar was ik, het was al donker
Ma stuurde me weg op mijn oranje fietsje
"Ga eens kijken in welke kroeg hij zit"
Ook haar heb ik vergeven
In mijn polsen gesneden, zal ik n ooit vergeten
Ma betrapte me, zei dat ik gek was
Ik was elf jaar, er kwam niet eens een dokter
Dit is ook vergeven
Nachten feesten in de kamer met dellerig wijven
Ma moest huilen en knipte de stekker van de platenspeler door
Ik was toen vijf jaar en zo bang voor die mensen
Ook dit is vergeven maar niet vergeten
Ik heb jullie de harde woorden vergeven
"Vuile hoer, je komt in de goot terecht"
Ik was toen pas twaalf jaar
Nee, deze woorden zal ik nooit vergeten
Ach pa, altijd maar zuipen, nooit een aardig gebaar
Het is je allemaal vergeven
Dat ik altijd bij ma moest slapen
Zij snurkte, dat zal ik nooit vergeten
Zes jaar was ik, het was al donker
Ma stuurde me weg op mijn oranje fietsje
"Ga eens kijken in welke kroeg hij zit"
Ook haar heb ik vergeven
In mijn polsen gesneden, zal ik n ooit vergeten
Ma betrapte me, zei dat ik gek was
Ik was elf jaar, er kwam niet eens een dokter
Dit is ook vergeven
Nachten feesten in de kamer met dellerig wijven
Ma moest huilen en knipte de stekker van de platenspeler door
Ik was toen vijf jaar en zo bang voor die mensen
Ook dit is vergeven maar niet vergeten
Reacties op dit gedicht
| ***engeltjuh***: | Woensdag, januari 14, 2004 17:55 |
| hoi caroline jeetje wat een verhaal. is je leven echt zo gegaan? dat is echt geen pretje zeg. maar ja je kan wel dingen vergeven en vergeten maar sommige dingen kan je gewoon niet vergeten die blijven altijd bij je... liefs gerjan |
|
| Wheelgranny: | Zondag, januari 11, 2004 23:33 |
| Weet je Caroline? We moeten voor alles een bewijs hebben, dat we het kunnen of een diploma, maar voor het ouderschap kun je niet leren of opgaan! Maar... als je dan zulke dingen als kind moet meemaken zoals jij, dan ben jij de volwassene en zij het kind. Geen wonder, dat je dan terecht komt in het snijden enz. Ik vind het heel knap en sterk en moedig, dat je dit zo neer hebt geschreven en weet zeker, dat jij er uiteindelijk toch sterk door bent geworden! Dit blijkt ook uit jouw reacties op a |
|
| kooltje: | Zondag, januari 11, 2004 22:24 |
| hoi caroline wat een ontroerend gedicht van je maar is voor mij wel heel erg herkenbaar ik heb ook van alles mee gemaakt in mijn jeugd als je wil lees mijn gedicht maar onder de titel |
|
| aidakyra: | Zondag, januari 11, 2004 22:17 |
| Ey ey Caro, mooi gedicht, je hebt zo te lezen veel meegemaakt. mijn pa en ma gingen beide vreemd, mijn pa nu nog steeds, alhoewel ze al uit elkaar zijn, maja, dat maakt niet uit. Ik leef er ook, net zoals jij, mee. Sterkte Caro, enne, je mag me wel aan je msn toevoegen als je die hebt ;) | |
| druppeltje: | Zondag, januari 11, 2004 15:12 |
| Heel erg mooi gedichtje meid en idd je kan niet alles zomaar vergeten! knuff |
|
| Paulina: | Zondag, januari 11, 2004 15:09 |
| Ik schrok wel even toen ik dit las.. Je hebt niet makkelijk gehad! Ik vind t petje af dat je ze t kan vergeven, weet niet dat ik zoiets zou kunnen.. Maar weet je, aan alle ellende zit een positieve kant.. Dit heeft oa je gemakt wie je nu bent. Nee dat houd niet in dat je zat te wachten op deze ellende maar het heeft je sterk genoeg gemaakt om ze te kunnen vergeven! |
|
| krekeltje: | Zondag, januari 11, 2004 13:36 |
| Bedankt voor je reactie op mijn gedichtje. Snap zeer goed wat je bedoelt meisje. De situatie is bij mij een beetje anders maar het akelige gevoel dat het allemaal achterlaat is juist hetzelfde... Als je erover wilt praten mag je me mailen. Kusje x |
|
| kara 4ever: | Zondag, januari 11, 2004 13:18 |
| Een prachtig gedicht met KLASSE! En wat maken die kleine foutjes uit als je zo iets moois schrijft? Kus, xxx |
|
| Caroline van Geel: | Zondag, januari 11, 2004 12:49 |
| Balen, twee typfouten in mijn gedicht, had per ongeluk al op verzenden gedrukt. Voor een perfectionist als ik, is dit echt super vervelend. Ach ja, de boodschap komt denk toch wel over. Caro | |
Over dit gedicht
| Auteur: Caroline van Geel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||