Stijgende afgrond...
Zicht uit duister tot ‘t licht
zwaar van gewicht
tijdens m'n tocht
van 't vinden
naar wat ik zocht
last van 't gewricht
van m'n beste beentje voor
Voort kruip ik uit de val
in 't dal der droefenis
al haakt m'n laatse beentje achter
teweeg brengend m'n gemis
Doch zet ik door
om te vinden
van wat ik verloor
zorg dragend
dat ik tot de doorzetters behoor
Vocht stromend uit ogen
zal drogen
op de glimlach
van m’n mond
Genezend de ziekte van depressie
in de tegenovergestelde emotie
de lach verbindt 't verband
van m'n treurigste wond...
M@ri@: | Zondag, januari 11, 2004 22:15 |
...moedig en krachtvol schitterbaar prachtvol liefs *boselfje* |
|
jazzzz: | Zondag, januari 11, 2004 21:39 |
in één woord: prachtig! liefs, |
|
aseos: | Zondag, januari 11, 2004 17:01 |
hmmm vooral die laatste twee regels, heb er helaas niks anders dan een cliché mooi voor! kus soesa | |
christina: | Zondag, januari 11, 2004 15:56 |
dat jij een doorzetter bent ja dat weet ik schorpiotje liefs en knuffie |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2004 | ||
Thema's: |