Ik ben maar een doodgewoon mens
Vol van illusies en verlangens
Ken ook mijn vrezen en mijn angsten
Maar ik blijf wel streven
Naar de vervulling van mijn wensen
Daarvoor zal ik strijden
En wil ik voor lijden
Want ook een doodgewoon mens
Wil gelukkig zijn.
Roger Bamps: | Dinsdag, januari 13, 2004 01:52 |
Als je kunt zijn wie je bent, kun je ook worden wie je wil zijn. Héél mooi gedicht!!! Liefs, Roger. |
|
H.J.: | Maandag, januari 12, 2004 19:13 |
Bijzonder dichie van een doodgewoon bijzonder mens. kus H.J. |
|
Oorlam: | Maandag, januari 12, 2004 15:36 |
en dat is heel gewoon:))) | |
Oorlam: | Maandag, januari 12, 2004 15:36 |
en dat is heel gewoon:))) | |
lommert: | Maandag, januari 12, 2004 15:24 |
nou...dit gedicht is niet doodgewoon. er op af en 'rammen'/mijn moeder zei altijd: wat je ECHT wilt, dat KUN je. trouwens doodgewone mensen bestaan niet m.i/ we zijn allemaal bijzonder. xxx je willemmien |
|
jackie53: | Maandag, januari 12, 2004 15:11 |
En dat is niet teveel gevraagd,Ik hoop het heeeel erg voor je xxx | |
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 januari 2004 | ||
Thema's: |