Grijze geschriften, ja meer van dat ik zie
de onderwerpen al binnenstromen als een golf
waarop een surfer zijn bestaansrecht uitbeeldt
in ontelbare plaatjes die je wereld binnendringen
om vervolgens lekker in je stoffige hersens rond
te wroeten zich koning te wanen in een illusie zo’n
onverwezenlijkbaar denkbeeld of zinsbegoocheling
zo groot als een ballon die steeds hoger en hoger
als een vlieg vlieg vliegmasjien naar de
regenboog kleuren ik zie ze en mijn vingers
uitgestrekt in machteloze onbereikbaarheid
niet mobiel geen mobiel (ik stoor toch niet
nee hoor) terwijl al die draden blijven spoken
dringen verdringen de dingen die maar niet
weg willen gaan alleen wanneer de tijd zijn tax
overschrijdt ik ben al weg weg weg het pad
neemt zijn toevlucht in het klooster alwaar
de abt wees gegroet alstublieft dankuwel
een koffie verkeerd en een frikadel speciaal
voor mij voor jou gefeliciteerd het is een boek
hoe raak ik de weg kwijt hier links en dan
bij Mars rechtsaf of was het bij Jupiter
en knip je staat erop wat een verrassing
mag ik er ook een plus een maakt tweemaal
zoveel als ik heb geschreven tot nu toe
en nou moet ik plassen…
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2004 | ||
Thema's: |