Roy,
Ik heb je zaterdag voor het eerst gezien,
We hadden alleen nog maar gechat.
Eindelijk was het dan zover,
We zouden elkaar ontmoeten.
Je had geschreven dat je van me hield,
Ook al had je me niet eens gezien.
Toen ik je zag zaterdag,
Zag ik het in je ogen ik viel tegen.
Ben nu eenmaal geen Jennifer Lopez,
En ben ook niet zo’n prater.
Ik hou meer van rust,
en gezellig tegen elkaar aan liggen.
We hebben nog wel gezoent,
Maar verder gingen we niet,
Waarom… dat is voor mij een vraag en voor jou een weet.
Het spijt me dat ik niet zoveel zei,
Weet niet waardoor dat komt.
Hou ik van je en zeg ik daarom niet zo veel,
Of is het omdat ik weet dat je me toch niet wil?
Het lijkt wel hopeloos te dromen,
Dat ik ooit nog een vriend zou krijgen.
Elke jongen zegt het,
'Hij komt echt nog wel…’
maar ze geven me geen kans,
om ze echt te laten zien wie ik ben.
Ik heb een moeilijke tijd gehad,
Tijden zonder vrienden en zonder liefde.
Ik ben opgegroeid zonder liefde,
Weet niet goed wat het is.
Maar ik weet wel,
Dat iedereen liefde nodig heeft om te overleven,
En IK dus ook.
Zeg dit niet om te gaan dreigen,
Maar dit is de waarheid.
Geef maar toe, zonder liefde is je leven nutteloos.
Geef je me de kans om je te laten zien wie ik ben?
Geef me een poosje,
Want ik ben meestal niet zo stil…
_*_*_MAKE LOVE... NOT WAR_*_*_*_(PEACE TO YOU ALL!)_*_*_*_*_