Levenslust
Ik heb erg geleden
in het verleden...
Ik was snel kapot
draaide van al m'n problemen een beetje zot.
Ik was,
breekbaar als glas
zacht,
als een donzenvacht.
kwetsbaar,
door al het gevaar..en onverstaanbaar
dat was ik ook
verblind door mist en rook.
De depressie nabij,
keerde het getij.
Nu durf ik wel wat meer:
iets waar ik levenslessen uit leer.
Sneller durf ik te zeggen:
het kan me niets schelen!!
Mijn grenzen, die durf ik dus ook al eens verleggen.
Vlugger ga ik ook mijn problemen delen.
Ik land neer op een wereld van begrip
daardoor ben ik al wat minder sip.
Wees maar gerust,
beetje bij beetje krijg ik meer levenslust!