Hij zal nooit deugen
Hij verdraait haar woorden,
Spreekt ze achterste voren uit,
Draait haar drie keer in het rond,
Maakt van haar verstand zijn buit.
Knoopt haar gevoel achter stenen muren,
Zoent haar lippen breekbaar zoet,
Snoept van haar grenzeloze liefde,
Doet zich aan haar levenslust tegoed.
Tekent toekomst op haar huid,
Kleurt haar hart in met zijn leugen,
Maar diep van binnen weet ze,
Hij zal nooit deugen.
Spreekt ze achterste voren uit,
Draait haar drie keer in het rond,
Maakt van haar verstand zijn buit.
Knoopt haar gevoel achter stenen muren,
Zoent haar lippen breekbaar zoet,
Snoept van haar grenzeloze liefde,
Doet zich aan haar levenslust tegoed.
Tekent toekomst op haar huid,
Kleurt haar hart in met zijn leugen,
Maar diep van binnen weet ze,
Hij zal nooit deugen.
Reacties op dit gedicht
| lovegirl: | Vrijdag, januari 23, 2004 21:06 |
| prachtig geschreven het is niet leuk wat hij doet liefs lovegirl |
|
| Caroline van Geel: | Vrijdag, januari 23, 2004 21:01 |
| Een triest gedicht maar wel ontzettend mooi, vooral die woordspelingen. Kus Caro | |
| Evenstar21: | Vrijdag, januari 23, 2004 13:12 |
| En toch blijft ze aan hem hangen...;) kussssss | |
| Oorlam: | Vrijdag, januari 23, 2004 11:03 |
| melancholica sublimica! | |
| MayadeBij: | Vrijdag, januari 23, 2004 10:03 |
| =:)}}) | |
| schaapje86: | Vrijdag, januari 23, 2004 09:52 |
| mooi geschreven! :o) | |
