Het dak van de wereld
Ik zat op het dak van de wereld en keek in het rond.
Ik kon echt niet meer vinden wat God met de mens verbond.
Ik zag de honger en dorst in Afrika en kinderen sterven door bommen in Bagdad
Ik zag honderden mensen meegesleept in de dood, door een zelfmoord gepleegd voor de jihad
Ik zag Joden, Palestijnen moorden voor een stukje land.
En waar Jezus had gelopen, was de aarde door oorlog zwart gebrand.
Vanaf de andere kant van de wereld trok Amerika ten strijde.
Zij doden, kinderen, vrouwen, burgers om een volk te bevrijden.
Petroleum, daar is het enkel om te doen, al beweren ze zo stoer
‘“t Is om de vrijheid van de wereld.’ Maar dat interesseert hun gene moer.
Macht en geld, en ook de baas zijn is voor hen de juiste taal.
Soldaten sneuvelen voor het zo geliefde vaderland het versleten oud verhaal.
Ik wil de ouders wel eens vragen die hun zoon zijn kwijt geraakt
Of petroleum dat waard was en of het hen beter heeft gemaakt
Ik zat op het dak van de wereld en keek droevig in het rond.
Want ik vond geen enkele verdomde reden die ons nog met god verbond
Rovago