Alles is donker om me heen
zie enkel een reflectie van de maan
in de spiegel van het water
krijg een gevoel of ze van mijn verdriet weet
bevrijdende tranen stromen over mijn wangen
je denkt toch niet dat ik dit ooit zal vergeten
hoe moet ik nog verder leven
nooit eerder voelde ik me zo bang
kan niet meer helder denken
ik dwaal van hier naar daar
hoor ik steeds weer die stemmen
de eindstreep van het verhaal nog onzichtbaar.
H.J.: | Zondag, januari 25, 2004 00:30 |
Als je maar wel de richting naar de eindstreep weet Bieke. mooi dichie kussie H.J. |
|
lommert: | Zaterdag, januari 24, 2004 21:11 |
tranen kunnen bevrijdend werken maar niet te lang/ het leven(is ie weer)draait en moet verder niet blijven dwalen..Bieke mooi gedicht en goed verwoord xx willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2004 | ||
Thema's: |