maar in de klank huist het verleden
ik zie je hand
voor ogen ben ik iets te laat
maar uit bewegen
zie ik hoe het met je gaat
behoedzaam kom je
naar me toe
gespannen in verwachten
je weet niet wat ik doe
ik wil je in mijn armen sluiten
met de glimlach van voorheen
ik zie alleen onzekerheid
in het wiebelen op één been
ik neem je hand
en kijk dan in je ogen
ik kan het niet geloven
je spiegelt mij alleen
ik schrik en stap wat terug
je lacht om mijn onhandigheid
maar door mijn kop en bloed
jaagt een orkaan, ik ben je kwijt
je zegt de woorden net als toen
maar in de klank huist het verleden
warmte heeft het altijd moeten doen
kou trekt op in al mijn leden
wil melker
25/01/2004
sundance: | Zaterdag, januari 31, 2004 19:23 |
erg mooi weergegeven wil |
|
Erna Muermans: | Zondag, januari 25, 2004 22:59 |
"je zegt de woorden net als toen maar in de klank huist het verleden" de kern en de conclusie in één strofe groetjes Erna warmte heeft het altijd moeten doen kou trekt op in al mijn leden |
|
M@ri@: | Zondag, januari 25, 2004 21:17 |
liefwarme stem in ogen in vrieskou omgebogen liefs *boselfje* |
|
kokkie: | Zondag, januari 25, 2004 12:06 |
prachtig Wil, die huivering, ik kan hem je zien beleven liefs angela |
|
sunset: | Zondag, januari 25, 2004 10:49 |
"Verbijsterend', gevoelvol mooi weer. Liefs / sunset |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2004 | ||
Thema's: |