Koffielepel
Ooit baadde je in zwarte zeeën
Zwarte zeeën, afgebakend,
Door porseleinen grenzen.
Een spiegel.
Wordt wakker!
Waarom nu niet meer?
Je vertoeft nu in donkere ruimtes.
Wat is het waar je voor vreest?
Waarom verafschuw je nu het licht?
Wordt wakker!
Je hebt het water omgeruild voor droogte
Je wil rondzwerven in het duister,
Ver van die wrede wereld, maar,
Je dromen spatten uit elkaar,
Je spiegel wordt gebroken.
De ochtend is aangekomen.
RV