Op een middag in de winter
Liep ik door de eenvoud heen
Ik was gekomen met verwarring
Zonder oplossing zo ’t scheen
Met m’n hoofd schuin naar beneden
De schouders opgehaald
Ging ik zonder hoop op antwoord
Daar waar ik was afgedwaald
In de eenvoud bleek ik ongekunsteld,
Mijn bestemming te bereiken
En daar aangekomen zag ik
Op al de vragen antwoord blijken
Een grauwe lucht op een groene winter
Eenvoudig niet te rijmen
Gaf me vandaag de oplossing
Ik verruil de eenvoud weer voor nu
© GJ Sterenborg (26-01-2004)