Zwarte beest
Krassen op de vloer,
tekenen aan de wand,
Zwarte beest
onder mijn bed vandaan gekropen.
In gedachten hem kapot gesneden,
maar ik ben degene
met littekens in mijn huis,
Zwarte beest
uit zijn kooi ontsnapt.
Slapeloze nachten van wat is geweest,
vergeten en vergeven is geen optie,
Zwarte beest
je had nooit mogen ontsnappen.
Ik krijg je nooit meer te pakken,
en iedere keer
Zwarte beest
zie ik je naar me loeren.
tekenen aan de wand,
Zwarte beest
onder mijn bed vandaan gekropen.
In gedachten hem kapot gesneden,
maar ik ben degene
met littekens in mijn huis,
Zwarte beest
uit zijn kooi ontsnapt.
Slapeloze nachten van wat is geweest,
vergeten en vergeven is geen optie,
Zwarte beest
je had nooit mogen ontsnappen.
Ik krijg je nooit meer te pakken,
en iedere keer
Zwarte beest
zie ik je naar me loeren.
Over dit gedicht
| Auteur: Miriam van der Meulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||