|
|
|
Fietsen
|
 |
|
29 januari 2004
|
|
|
Esoterie / Geen Thema / Geen Thema
Het draaien van doorstraalde cirkels
geboeid in het warme asfalt,
Wapperende wind in m’n genietbaar
verschrikte haren
Ik voel het zenuwzacht smelten
van mijn geraamte overvrij
gebonden aan dit eeuwig te kort landschap
Een oneindig verdrinken
in een veel te mooi pano,
Het uitmonden van tranen in straten,
doorkruist door rivieren
Langzaam dooft het donkere zonnezicht
De zee is kalm
uiteengereten door de zwarte leeuwen van de nacht
- Aristide -
Gecontroleerd door: Frummel
|
Contessa |
 |
|
|
alsof ik bij je achterop zat. zalig om te lezen.
|
|
marije kooij |
 |
|
|
heel mooi verwoord ;) een stille dichter(es)?? met een mooie naam ;) kusjes marije.
|
|
Vorig gedicht | Volgend gedicht
 |
Auteursrecht |
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
|
|