ERVAAR HET LICHT
Zijn Liefde vult me zacht,
ik weet nog goed hoe het begon
Het had niets te doen met wilskracht,
meer met de opkomst van de zon
Kwetsbaar flikkert er nu een vlam
en flauw schittert er iets van licht,
Heb eens eerder gevoeld wat in de buurt kwam,
een blik, op mijn pasgeboren zoon gericht
Verbonden door een brandende lont,
verstook ik ongemakkelijk het vergaarde zijn
Waar mijn ik net nog overtuigend stond,
zie ik nu de Schepping, voel de pijn
Nooit zou ik mezelf zo kunnen geven,
geen mens kan vertellen wat licht is
Dit is iets wat enkel valt te beleven,
vanuit Zijn eeuwige Woord en erfenis
Vlam en licht zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden,
alleen dan is er sprake van een kaars die leeft
Ga met Jezus een zelfde weg om vergeving der zonden,
en ervaar dat je alleen zo Liefde aan je naaste geeft