Pour moi -> slapende vlinders
Slapende vlinders
2 februari 2004
Groeiende zinnen
gedragen door het licht en de warmte
in sprekende ogen
Jouw omfloerste stem
geeft klanken een sleutel
en stromen mijn hart binnen
Kwetsbaar planten zij zich
in warme volle grond
hechtend aan een intens gevoel
Slapende vlinders krijgen
de kans zich te ontpoppen
hun mooiste kleuren
stralen mij tegemoet
wanneer zij twinkelend
de vrijheid kiezen
is het net of ik even
door ze geraakt ben
Heel even maar
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, februari 02, 2004 23:31 |
| een waar woord is een niet vast te nemen vlinder die zich even liet vinden om vervolgens bezongen te gaan zijn. hans |
|
| The Slayer: | Maandag, februari 02, 2004 23:27 |
| ooit dan al inhet echt de vlinder zien tot leven komen uit de pop tot een vinnig beestje?? echt prachtig !!!! moet je maar eens proberen te doen, een pop zoeken, en laten ontpoppen en dan de laatste fase bekijken, wanneer hij uit de pop breekt en zo de warmte voelt en het bloed dor de aderen laat vloeien om zo weg te kunnen vliegen.....;-) zijn prachtige beestjes... jah sorry kan hier echt uren over vlinder doorgaan hoor anders moet je maar eens op men site kijken http |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||