zweven
ik hou van lekker zweven,
maar soms krijg ik hoogte vrees.
mezelf dreigen te verliezen,
out of space
niet de werkelijkheid ontkennen,
maar gewoon even niet hier willen zijn.
weg van al dat grouwe,
even los al die pijn.
realiserend dat het leven verder gaat,
hangend een beetje boven de grond.
mezelf gewichteloos laten zweven,
afvragend of het allemaal weer goed komt.
onontkoombaar aan die gedachte,
geen raad wetend met die vraag.
laat me maar weer lekker zweven,
en als het dan niet goed gaat....
dan hoor ik dat graag
Elizabethh: | Zondag, november 07, 2004 17:33 |
Mooi gedicht.. |
|
fox_bert: | Woensdag, februari 04, 2004 18:09 |
Uiteindelijk komt het voor iedereen goed, maar zweven in de lucht tussen de wolkjes en neerkijkend op de aarde naar al die elende lijkt me ook geen gek idee. Lekker ver weg daarvan heerlijk lijkt me dat. | |
bieke: | Woensdag, februari 04, 2004 09:48 |
Prachtig neergezet, en ik zweef graag een keertje met je mee ;-)) Liefs Bieke, |
|
Auteur: dichtgeklungel | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2004 | ||
Thema's: |